Ben jij een afwezige vader? En hoe zorg je dat je er meer bent voor je kinderen?
Zat jouw vader vroeger ook altijd verscholen achter z’n krant, in z’n hobbykamer of voor de televisie? Misschien zat ie veel in het café of bracht ie avonden door op z’n werk. Het zou goed kunnen dat jij jezelf hier nu in herkent. Veel vaders hebben er namelijk een handje van om te vluchten. Je bent dan misschien wel regelmatig thuis, maar voor je kinderen niet helemaal aanwezig. In dit blog en de bijbehorende podcast vertel ik je meer over ‘de afwezige vader’.
Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat vaders gemiddeld 9 minuten per dag aan hun kinderen besteden. De Europese cijfers zullen daar niet veel van verschillen. Zeker bij scheidingen wordt die afwezigheid merkbaar: de moeder is er dan niet altijd om het gebrek aan aandacht op te vullen. Natuurlijk geldt dit niet voor alle vaders, maar het onderzoek wijst op een tekort aan mannelijke energie in de opvoeding van veel kinderen. Oftewel: op te veel afwezige vaders.
Investeren in relatie
‘Afwezig’ betekent hier zowel psychologische als fysieke afwezigheid, zowel op mentaal als emotioneel vlak. De term verwijst ook naar onacceptabele gedragsvormen. Denk aan onderdrukking door te veel autoriteit of emotionele instabiliteit door overmatig alcoholgebruik. Maar afwezigheid bestaat ook in subtielere vormen. Zo staan veel vaders in urgente situaties klaar voor hun kinderen, maar investeren ze weinig in de relatie met hun kinderen en in hun groei- en leerproces.
Werkelijke interesse
Aanwezig zijn begint met werkelijke interesse tonen in je kinderen. Wees eerlijk over wat er niet goed gaat. Dit geeft je kind een realistisch wereldbeeld en vermindert de druk om het goed te doen. Geef ook duidelijk grenzen aan. Hiermee creëer je de veiligheid die je kind nodig heeft om te ontwikkelen. En het leert je kind om zelf grenzen aan te geven. Vind je dit moeilijk? Denk dan terug aan de relatie met jouw vader en wat hij je hierin heeft meegegeven.
Sensitiviteit
Aanwezigheid vraagt om sensitiviteit. Dat is voor veel mannen een lastig onderwerp. Verdriet mocht er vroeger thuis niet zijn, en ze hebben vaak niet geleerd om hun gevoel te uiten. Ondertussen wordt van mannen wel intimiteit verwacht in de relatie met hun partner en kinderen. De meeste vaders mogen hun kind daarom vaker een knuffel geven. Het brengt kinderen meer in contact met hun gevoel en je ontdekt je eigen sensitiviteit. Op die manier leer je van je kind, en andersom.
Twijfels
Wanneer je niet helemaal aanwezig bent, ga je meer twijfelen. Als je kind bijvoorbeeld niet naar school wil, waar doe je dan goed aan? Daarvoor heb je je gevoel en intuïtie nodig. Wat zegt je kind werkelijk? Vind ie het spannend en heeft ie een duwtje nodig, of is er iets anders aan de hand? Zorg eerst voor echte verbinding tussen jullie om de achterliggende behoefte van je kind te achterhalen.
3 tips voor verbinding
Deze drie tips helpen je om die verbinding te maken en dus werkelijk aanwezig te zijn:
- Laat je kind de ruimte voelen om eerlijk te zijn, om emoties en behoeften uit te spreken. En smeed het ijzer als het koud is: bespreek na wat er gebeurde. Zo leer je beter inschatten wat je kind nodig heeft.
- Zet humor in. Daarmee kun je meer zeggen en neemt je kind het makkelijker van je aan. Bijvoorbeeld: ‘Heb je vannacht de hele of de halve nacht gegamed?’
- Geef jezelf de ruimte om te falen. Mijn zoon zat eens vrolijk lachend op de bank terwijl hij twee uur eerder nog zei dat hij ziek was. Probeer in zo’n situatie niet boos te worden, maar zie het als een leermoment. De volgende keer ben je scherper op de signalen van je kind.
Hoe aanwezig ben jij als vader? En ben je daarmee tevreden, of zou je iets willen veranderen? In de bijbehorende podcast over de afwezige vader hoor je er meer over. Of ga ermee aan de slag in een van onze programma’s.
