Je investeert veel tijd en geld in je kind, maar je kind ervaart het niet als liefde. Herkenbaar? Het kan zijn dat je liefde verwart met controle. Regelmatig spreek ik ouders die zich onbewust zijn van hun neiging tot controle. Ze vinden dan ongemerkt dat hun kind niet goed genoeg is. In dit blog en de bijbehorende podcast leg ik uit hoe je dat herkent en hoe je het verandert.
Eigen onbewuste gevoelens
Vaak komt de neiging tot controle voort uit onze eigen onbewuste gevoelens van niet gehoord of gewaardeerd worden. Hierdoor manipuleren we onze kinderen ongemerkt om in onze eigen behoeften te voorzien. Want hoe fijn is het om te horen dat jij de belangrijkste persoon in het leven van je kinderen bent, dat ze van de maan en terug van je houden? Hiermee voel je je eigen pijn even niet meer en projecteer je je eigen verwachtingen op je kind.
Handel jij vanuit controle?
Hoe herken je of dit voor jou geldt? De bewustwording begint met kijken, oprecht en eerlijk. Welke signalen krijg je van je kind? Zodra je die ziet, kun je je eigen gedrag en de gevolgen daarvan herkennen. Vraag je af: op welke momenten doe jij je best, maar waardeert je kind dat niet? Welk gedrag zet je in? Misschien zeg je wel lieve dingen, maar met een verwijtende blik of stem. Dan komt zo’n boodschap heel anders over.
Van controle naar liefde
In mijn vorige blog en podcast vertelde ik over de vier niveaus van liefde. Vanaf niveau 3 spreken we van onvoorwaardelijke liefde. Je kunt dan de ander liefhebben doordat je eerst geleerd hebt om van jezelf te houden. Met andere woorden: je hebt de ander niet meer nodig om je goed genoeg te voelen.
Patroon doorbreken
Zodra je de shift naar het derde en vierde niveau maakt, doorbreek je het patroon van controle. Dan ben je in staat je kinderen te accepteren in hun gedrag, ook als dat niet strookt met jouw verwachtingen. Als ze bijvoorbeeld een joggingsbroek naar school aantrekken in plaats van die leuke nieuwe spijkerbroek, of als ze met minder motivatie naar school gaan dan jij vroeger.
Hoe maak je die shift?
Het begint met ‘expert van jezelf’ worden: als je jezelf accepteert zoals je bent, kun je ook je kinderen accepteren voor wie ze zijn. Daarnaast helpt het om je iedere dag over je kinderen te verwonderen. Geef ze juist op de momenten dat ze dit het minst lijken te verdienen liefde, ruimte en ondersteuning. En wees je ervan bewust dat kinderen altijd hun gevoelens willen uiten, zowel positieve als negatieve. Welke voorwaarden creëer je die ze belemmeren hun gevoelens te uiten? (Denk hierbij ook aan mijn eerdere blog en podcast over communicatieblokkades.)
Liefde is…
We weten nu wat liefde is: de ander zien en accepteren zoals die is. Dan kan je je kind toelaten z’n verdriet of boosheid te uiten, ook als jij dat zelf associeert met zwakte. Het is de kunst om zonder voorwaarden van je kinderen te houden. Ook als ze even niet zoveel van jou houden als jij van hen, of als ze niet willen vertellen over hun schooldag. Door dat te accepteren, laat je ze voelen dat hun gedrag oké is en dat ze waardevol zijn als persoon.
En als het dan toch een keer nodig is, kun je met veel meer effect zeggen: ‘Ik hou van je, maar dit gedrag is níet oké.’
In de bijbehorende podcast ga ik dieper op dit onderwerp in. Beluister de podcast of meld je meteen aan voor het programma Bewust ouderschap.
